Robotlar şüphesiz ki sert metal ve plastik malzemelerin yanı sıra daha esnek ve yumuşak malzemeler bulunduruyor olsalardı daha kullanışlı ve daha cazip olabilirlerdi. Brown University araştırmacıları ise bu eksikliği doldurabilecek bir malzemeyi geliştirmeyi başardıklarını öne sürüyorlar. Materyal, şimdiden küçük ve hassas objeleri kaldırıp taşıyabiliyor olması ve özel mikroakışkan cihazlar üretebilmesi ile bilim ve teknoloji dünyasının dikkatini üzerinde toplamış durumda.
Malzemenin bu esnek yetenekleri ise kendisine oldukça özel ve önemli görevler kazandırıyor. Öyle ki materyalin söz konusu kullanım alanlarının arasında agresif kanser hücrelerinin tespit edilmesi ve hayat kurtarıcı ilaçların üretilmesi var.
Üç boyutlu baskı yöntemi ile üretilen hidrojelin yapısında bükülme, dönme ve belirli kimyasallar ile muamele edildiğinde bir arada durabilme yeteneğine sahip bir çift polimer bulunuyor. Bir polimer yapısına sağlamlık ve yapısal bütünlük sağlayan kovalent bağlar taşırken diğer polimer yapı ise bükülme ve kendi üzerine yapışma gibi daha dinamik özellikler sağlayan iyonik bağları üzerinde bulunduruyor. Birlikte bu iki polimer yapı yumuşak, sağlam ve değişimlere cevap verebilen bir materyal üretebiliyor- bu, yumuşak bir robotik dokunuşu mümkün kılabilir.
Söz konusu hidrojel, mikroakışkan cihazların üretilmesi için olanak vaat eden bir temel sağlıyor olabilir- bu ise kanser tedavisi, sıvı bazlı saat teknolojisi ve patlayıcıları tespit etme gibi çeşitli yelpazedeki birçok önemli görevi söz konusu malzemenin üstlenebileceğini gösteriyor.
Şimdiye kadar hidrojel grubundaki malzemeler, mikroakışkan yapılarında bulunan kompleks kanal ve odacıkları bulunduran bir kalıpta üretilemiyordu. Ancak söz konusu yeni materyalin üç boyutlu baskı teknoloji ile üretilebiliyor olması, malzemenin LEGO parçaları gibi istiflenebilmesini ve bu sayede değişik mikroakışkan kanallar taşıyan blokların istenebildiği gibi inşa edilebilmesini sağlıyor. Ancak her ne kadar yüksek potansiyel taşıyan bir malzeme olsa da söz konusu bu hidrojel, kullanıma henüz hazır sayılmaz. Araştırmacılar henüz polimerlerin söz konusu alanlarda kullanım için gerekli dayanıklılık ve işlevsellik açısından daha iyi bir şekilde ayarlanması gerektiğini belirtiyor. Eğer araştırmacılar bu çabalarında başarılı olurlarsa laboratuvarlar için yumuşak robotik parçaların yapbozlara benzer olarak üretilmesi ve parçaların montaj ve demontaj işlemlerinin kolaylıkla yürütülebilmesi mümkün olacak.
